Unexplained

Rush hours, countless vehicles, disorganized traffic lanes, driving speed and thick polluted air. Raucous noise and stale surroundings in an open city.

Younger generation finds peace. maybe in books, teachers and friends, but actually not. Maybe this is where we learn, but do we actually implement it?

Some finds peace on dirty shorelines, listening to calm music of the waves. How can you possibly take in the scenery?

Better choose to be alone in the wild. Nature's sound is enough.

Sunsets, barely seen, with so much pollution visibly seen. This should have proper measures starting with the youth of this generation.

This place is ours. We need Earth to survive. Start to care, pick up the trash, the change begins in our hands.

Human Rights

Noong nakaraang Disyembre 10, 2016 ginanap ang Arts for Human Rights upang gunitain ang Pandaigdigang Deklarasyon ng Paggalang sa Karapatang Pantao at pagkundina sa lahat ng paglabag sa karapatan ng mamamayan. Ang programa ay ginanap sa ganap na alas diyes ng umaga sa ikatlong palapag ng Pacific Mall particular na sa Event Center.

Pinasimulan ang programa sa pamamagitan ng panimulang pagsasalita ng isang bababeng may kulay ang buhok. Sumunod pa ay inanyayayahn ang ilang estudyante na ipakita ang kanilang talent sa unahan. May nagspoken word at may kumanta. Ipinanood sa amin ang pelikulang Barber’s Tale. Pagkatapos ay nagsimula ang mga talk na inihanda ng bawat speaker. Tinalakay nila ang tungkol sa isyu ng mga magsasaka, tungkol sa extra judicial killings. May nagrap at nagspoken words din sa mga speakers.

Sa huli ay nagcandle lighting ang mga natirang participants sa programa.

Unexpected Wrath: Taklub

Nawalan na nga ng tirahan, nawalan pa ng kapamilya si Renato dahil sa sunog na nangyari sa tent na kanilang tinutuluyan. Pagkatapos was akin ng Bagyong Yolanda ang kanilang bahay, naabo naman ang kanyang puso  dahil sa pagkamatay ng kanyang asawa at mga anak sa di inaasahang sunog. Isang pangyayaring parang sa drama lang sa TV nangyayari.

Mga pangyayaring nagbubukas sa realidad ng buhay pagkatapos ng hagupit ng kalikasan (natural disater).

Pilit na inayos ni Angelo kasama ang kanyang kapatid na pipi ang kanilang bahay. “Dito tayo lumaki, kaya dito din tayo tatanda,” sabi ni Angelo. Kaya siguro kahit sako ito ng “No Build Zone” mas pipiliin nilang doon tumira dahil doon sila namuhay kasama ang kanilang magulang.

Ginawa ni Direk Brillante ang indie film na Taklub, para ipaalam na ang mga Pilipino ay hindi basta-basta sumusuko sa kabila ng mga sakunang nangyayari. Ipinakikita din ang malasakit at pagtulong ng Pilipino sa iba nang walang hinihinging kapalit. Narito din ang pagiging maka-Diyos.

Dahil malapit ang Pilipinas sa Dagat Pasipiko, madalas tayong daanan ng bagyo. Mga bagyong nananalanta din sa Quezon. Katulad ng nangyari sa pelikula, ipinakita ang pagmumove on ng mga tao pagkatpos ng sakuna, andito ang katotohanan na may mamamatay at makakaligtas.

Ang indie fil na taklub ni Brillante Mendoza ay tungkol sa buhay ng mga Pilipino pagkatapos ng bagyo, walang happy ending. May mga mamamatayan, nasunugan at nawalan o nasiraan ng bahay. Masakit, pero kailangan tanggapin at magpatuloy sa buhay para sa mga natitira pang pamilya.

Sa pelikula, medyo magulo ang camerawork at ang ibang artist ay nagsstutter. Sana ay naging maayos ang transition ng mga pangyayari para connected. Pero over-all naiintindihan naman ang theme ng film.

Pat's

Started:

Continued:

 Shared:

Changed:

Patrick might be a silent type within the bounds of our room, maybe he just expresses himself. He also expresses his opinions and other matters regarding himself in his Facebook. :)

-----

Mahal naming Pangulong Rodrigo R. Duterte,

Isa po ako sa ordinaryong Pilipino sa bansang nasasakupan ninyo, isang concerned citizen ng Pilipinas.

Madami kayong pangako bago nahalal bilang pangulo. Isa na dito ay pagbibigay ng solusyon sa pinakamalaking isyu sa Pilipinas, ang droga.

Palaging laman ng balita ang nangyayari extra judicial killings dahil parang naging kakambal na ito ng War on Drugs.

Sa araw-araw na napapanood koi to, naging isang malaking tanong kung lahat ng aba ng napapatay ay gumamit ng drugs, naging pusher o naging drug lord. Paano kung yung iba ay sinet-up lang, nilagyan ng shabu sa bulsa, at pinatungan ng karton na may nakasulat na ‘pusher ako ‘wag tularan’? tama po ba na patayin sila agad nang walang sapat na ebidensya?

Sa kabilang banda, naging isang malaking hakbang ang War on Drugs paa sa progreso ng pag-aalis ng drugs sa Sistema ng bansa. Ngunit ang anim na buwan ninyong pangarako ay napako. Marami pa ring nagtatago at patuloy na gumagamit ng drugs sa likod ng proteksyon ng iba.

Ang aksyon na inyong ginagawa sa War On Drugs ay naghatid ng takot sa iba. Maaaring sabihin na kung walang kasalanan ay hindi dapat matakot. Pero hindi masisisi ang iba lalo na kung shabu sa bulsa at karton lamang na may nakasulat ang magpapatunay na ika’ya nagkasala.

Extra Judicial Killing is a large issue to be discussed. Pero laganap na ito ngayon. As a student, I will prefer Oplan Tokhang as the ebst remedy for this issue. Kaso sa balita, ang mga nanlalaban ay napapatay din.

Maaaring ang mga hakbang na ginagawa n’yo ngayon ay maging dahilan para sa pagunlad ng Pilipinas sa darating pang mga taon. Ngunit bilang estudyante, hindi maiiwasang isipin ko na bakit extra judicial killings pa. I mean, ang pagpatay ay labag sa batas. Bakit ito ang nagiging daan para wakasan ang isyu ng bayan?

EJK is causing Philippines’ image to be at stake. Pero salamat po sa paggawa ng paraan na mabago ang system ang Pilipinas sa pamamagitan ng paglalagay ng tuldok sa isyu ng drugs.

Lubos na gumagalang,

JAO

Better Take It!

Mulat na tayo sa mundong madaming pagpipilian, pwedeng ikasaya at pwede ring pagsisihan. Bago ka tumungtong sa Grade 11, dadaan ka muna sa madugong pagpili ng strand. Sa pagpili mo ng tatahaking landas/strand kelangan mong isaalang-lang ang gusto at talento mo.

Sa apat na strand under Academic Track which are STEM, ABM, GAS, at HUMSS, kapansin-pansin at nakakakuha ng interes ang HUMSS. Tumatayo itong acronym para sa Humanities and Social Sciences. Kung gusto mong pag-aralan ang katulad mong tao sa aspeto man ng pag-uugali at pakikipag-socialize, ito ang kunin mo.

Kung passion mo ang pagsusulat, mapatula man ‘yan o nobela, mas maganda kung HUMSS ang kukunin mo. Kung pinagpala ka ng malikhaing kamay at isip sakop din ito ng HUMSS. Nasa ilalim din ng strand na ito kung gusto mo mag-aral ng sikolohiya. Kung gusto mo naman magturo, mapa-elementarya man o sekondarya, ito ang magiging tulay para maging isang skilled student ka sa college kung ang kukunin mo ay Education.

Masaya sa mundo ng HUMSS, hindi masyado mahirap ang Math. Mapag-aaralan din ang iba’t ibang relihiyon dahil may subject na tumatalakay dito.

Kasama sa specialization subject ng HUMSS ang Creative Writing, 8 Major World Religions and Belief System, at Disciplines and Ideas on Social Sciences.

Mga subject na hindi mo makikita sa ibang strand kasi nga specialized lang para sa HUMSS. Masaya dahil nadedevelop pa ang talent mo sa pagsusulat at mag-iisip ka ng mga logic hanggang sa maubos na laman ng utak mo. Kung paano mo maayos na maipapahayag ang gusto mong iparating. Magulo ba? Sa HUMSS, maiintindihan mo lahat.

Sa HUMSS din matatagpuan ang mga performers. Sa strand din naito ang mga pangit, maapaganda mo, sa pagitan ng mga salita.

Bilang isang HUMSS student, kinuha ko ito dahil gusto kong maging teacher. Hindi naman ako nagkamali, naeenjoy ko ang lahat habang natututo.

Huwag mong isipin na mahirap para maging madali. HUMSS suits you if you feel complicated. This is a world full of puzzles at inaantay ka na para mabuo ito.

You better take HUMSS, ‘di ka magsisisi. Magiging writer, performer, teacher, newscaster, all-in-one ka.

Critical Essay

Alejandro Abadilla
[http://taasnookahitkaninopilipinoako.weebly.com/panitikan.html]

Ang alinmang akdang prosa na nagbabahagi ng impormasyon, nagpapaliwanag, umaakit na paniniwalaan natin ang sinasabi, tumutuligsa sa mga institusyon o indibidwal o umaaliw sa mambabasa. Maituturing na sanaysay ang mga pormal na sulatin tulad ng panunuring pampanitikan


Pagdating sa sanaysay, dapat una pa lang malakas na ang magiging impact mo sa mambabasa para mawili sila na ipagpatuloy ang pagbasa sa iyong sanaysay. Kailangan mayroon itong natatanging estruktura na kapareho ng sa bahay. Magiging epektibo ang isang sanaysay kung mayroon itong lohika at organisadong kaisahan. Kailangan ‘ding ito’y kapani-paniwala, mas maganda kung galing sa sariling karanasan. Dapat may lalim din ang bawat salitang gagamitin. Ang mga katangiang ito ng isang sanaysay ang magpapakilala sa natatangi nitong manunulat.

[el-major-libro.jpg]

Ipinanganak tayong mga manunulat, ang problema na lang ay kung paano natin mapapaunlad ang ganitong talento. Nasa atin kung gugustuhin ba natin itong paunlarin o hahayaang mabulok na lang at hindi gagamitin. Sa panahon ngayon, laganap ang isyu sa sarili man o sa lipunan kaya kaalinsabay nito ay madalas makabasa ng mga sanaysay. Ito ang pinakasimpleng paraan para mailabas mo kung ano man ang hinanakit mo at para maibahagi mo ang gusto mong paniwalaan nilang impormasyon

Ang pagsusulat ng ganitong uri ng literary form ay hindi trip lang, kumbaga’y may pinaghuhugutan ‘din. Sa paraang ito, nakakapagbigay ka ng impormasyon at makakapaghikayat ka ng mga mambabasa. In short, may purpose ka para gumawa nito, parang sa love na uso sa kabataan ngayon, magugustuhan mo ba s’ya ng walang dahilan? Sino namang maniniwala kapag ganyan ang dahilan mo.

Kung simplisidad ang basehan, isa ang sanaysay sa mga halimbawa ng literary form na maibibigay. Malaki ang naging ambag nito sa panitikan. Maliban sa mg tula, plays at nobela, sanaysay ang madalas basahin ngayon, bukod sa madali itong maitindihan, nakakarelate ‘din yung iba sa topic kasi nga base ito sa mga totoong pangyayari  kaya nadadala nito ang mambabasa sa kung ano mang vibe meron ang flow nito.

Madalas na hango ang CNF sa totoong karanasan ng manunulat. Isang simpleng halimbawa ng ganitong uri ng panitikan ay isang talambuhay na ang paksa ay nagpapakilala sa napagdaanang karanasan ng isang specific na tao. Ito ang higit na magbibigay ng satisfaction sa mambabasa kaysa iba pang mga bagay.

Kapag nakarinig ka ng sanaysay, iisipin mo na agad kung ilang pahina ang magagamit nito, o kaya ay ilang pahina ang babasahin mo. Kung blogging at sanaysay ang pag-uusapan, parang ang layo naman yata ng pagitan pero kung susumahin, ang blogging ay parte ng CNF. Hindi porke’t maikli e hindi na sanaysay, sa pamamagitan ng blogging nakakapagpahayag ka ng iyong nararamdaman, maaari kang magbahagi ng impormasyon depende sa tema ng iyong blog at maaari mo ‘ding maakit at maaliw ang mga mambabasa ayon sa paksa ng iyong blog.

Creative essay ay nagbibigay ng espasyo para sa opinyon mula sa manunulat, samantalang ang critical essay naman ay puno ng konklusyon na nabubuo mula sa isang teksto.

Hindi maiiwasan na magkaroon ng isyu kahit sa mga katiting nabagay. Kaya hindi na bago ang isyu tungkol sa pagsulat ng sanaysay, parang artista lang, hindi nawawalang ng kontrobersiya. Dahil Malaya na ang lahat na makapagsulat nito, hindi alam ng iba kung anu-ano ang mga limitasyon dito.

Nakatulong ang CNF sa pagpapaunlad pa ng panitikang Filipino. Napagpayaman nito at nahubog ang mga isip ng tao para mamulat sa kahibangan na nagaganap ngayon. Mapabansa man, lipunan at pamilya. Tiyak na ang paggawa ng ganitong uri ng literary form ay di lamang para magcomply sa paperworks sa school kundi para na ‘rin ibahagi sa iba kung ano ang nasa isip at puso mo.